நீர்த்துவாலையாய் அணுக்கள்
ஓடையைப் போல் துவங்கும்
வாழ்க்கையின் ஓட்டம்
எதிர்கால ஏக்கங்கள்
எதுவும் தெரியாமல்
நீர்க்குடத்தில் நிம்மதியாய்
உண்ண உணவு
உறைய இடம்
உடுப்பதை உதறி
அருவியாய் வேகம்பிடித்து
தலைகீழ் பயணம்
அந்தோ கொடியறுந்தது
மலைகளைப் போல்
வேகம் தாங்கும்
அன்னையின் நேசம்
ஆர்ப்பரித்து அடங்கி
அகண்ட காவிரியாய்
நிதானமாய் சிலநேரம்
முடிவு தெரிந்தாலும்
கரிப்பு இலக்கினை
மறக்கச் செய்த துணையாறு
போகின்ற போக்கில்
முளை விட்டுப் போன
சில கிளையாறுகள்
இறுதியை எய்ய
சாக்கடை நோய்கள்
சங்கமித்து உதவும்
பள்ளத்தை நோக்கியே
பாய்ந்து விட்டோமா
குறுகுறுக்கும் மனம்
நதியாவது பரவாயில்லை
அணையால் அவ்வப்போது
வந்த பாதை திரும்பிப் பார்க்கும்
மனித ஓட்டத்தை மறிப்பதென்ன?
பிரிவென்பதும் அணைதான்
வாழ்வின் துலாக்கோலாய்
Tuesday, February 08, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
vaarthaigal sedukkiya vaazhkai payanavivaram..arumai.
Dev
Post a Comment