நன்றி

இனியவளே

இருந்தேன்
முன்பொரு காலத்தில்
சோலை வனமாய்

பசுமைப் போர்வை
புள்ளினங்களின் கானம்
மும்மாரி மழை
வாய்க்கால் வரப்பு
இன்னும் பல

காலம் கடந்தது

ஆசை மரங்களை
அறுத்தார்கள்
கிருமி நாசினியால்
விடமிட்டார்கள்
உரமிட்டு உயிர்
பறித்தார்கள்
செயற்கை மழை வேண்டி
மேகம் கலைத்தார்கள்

வாடினேன்
வதங்கினேன்
தேம்பினேன்
திணறினேன்

பசுமை பறந்தது
புள்ளினம் மறந்தது
மாரி ஓய்ந்தது
வாய்க்கால் காய்ந்தது

இன்று நான்
மேய்ந்த நிலமல்ல
காய்ந்த புலம்
நந்த வனமல்ல
வெந்த மனம்

திசை மாறிய மேகமே
நான் உன் நிலமல்ல
பாதை தவறிய பறவையே
நான் உன் பலமல்ல
விசை மாறிய கலமே
நான் உன் காற்றல்ல

இருப்பினும் நன்றி
இந்த
கடைசி நிமிடங்களில் என்னை
கடந்து போனதற்கு