மனித வாழ்க்கை

நடுத்தர வர்க்கத்தின்
வக்கிரத்தில்
நெருப்புக் கோழியாய்
முகம் புதைத்து

பிறர் நனவுக்காக
என் கனவுகளை
தாய்ப் பறவையாய்
உணவாக்கி

அவசர உலகில்
அவலங்களை அள்ளி விழுங்கி
கால்நடையாப் பின்னர்
அசை போட்டு

மன ரணங்கள்
முற்றிலும் ஆறு
முன்குரங்காய்
கீறிவிட்டு

எப்போதாவது
என்னையுமறியாமல்
மான் போல்
எம்பிக் குதித்து

காதல் விளக்கில்
விடியலைத்தேடி
விட்டிலாய் பூச்சியாய்
விழுந்து

சமுதாயச் சாக்கடையில்
சகலத்திலும்
புழுப் போல்
சமரசமாய் நெளிந்து

நிமிர்ந்து பார்க்கின்றேன்
நான்
நானாகவே
வாழவில்லை

சீய்...மனித வாழ்க்கையே...